การใช้ซอฟต์สตาร์ทเตอร์ (Soft Starter) ในการสตาร์ทมอเตอร์ทั่วไปจะมีสองวิธีคือ การปรับแรงดันไฟฟ้าขึ้นและการจำกัดกระแสไฟฟ้าขณะสตาร์ทมอเตอร์
ตัวซอฟต์สตาร์ทเตอร์ (Soft Starter) จะเพิ่มแรงดันไฟฟ้าที่ขั้วมอเตอร์ขึ้นไปเป็นแบบเชิงเส้นจากค่าแรงดันเริ่มต้นไปจนถึงแรงดันพิกัดของมอเตอร์ แรงดันค่าเริ่มต้นที่น้อยกว่าแรงดันพิกัดมอเตอร์ส่งผลให้แรงบิดมอเตอร์ต่ำลงและอัตราเร่งที่นิ่มนวล โดยแรงดันค่าเริ่มต้นถูกกำหนดโดยแรงบิดขณะสตาร์ทของมอเตอร์
ซึ่งในตัวซอฟต์สตาร์ทเตอร์ (Soft Starter) เองสามารถปรับเลือกการตั้งค่าเวลาในการสตาร์ทและแรงบิดขณะสตาร์ทเริมต้นโดยอิสระจากกันได้ ระยะเวลาจริงที่ใช้ขณะการสตาร์ทมอเตอร์ได้จากผลการปรับตั้งค่าเวลาสตาร์ทมอเตอร์และแรงบิดเริ่มต้น โดยซอฟต์สตาร์ทเตอร์ (Soft Starter) จะพิจารณาค่าเวลาปรับตั้งในการสตาร์ทก่อนค่าแรงบิดเริ่มต้นที่ตั้งไว้
แต่ค่าเวลาสตาร์ทที่ปรับตั้งไว้ไม่ใช่เวลาที่ใช้จริงในการขับมอเตอร์ ซึ่งมันจะขึ้นอยู่กับโหลดและแรงบิดเริ่มต้นที่ตั้งไว้ด้วย
ในขณะที่สตาร์ทมอเตอร์ด้วยซอฟต์สตาร์ทเตอร์ (Soft Starter) แรงดันและกระแสจะค่อยเพิ่มขึ้นไปจนถึงค่าสูงสุดและตกลงมาเท่ากับค่ากระแสปกติที่ความเร็วพิกัดของมอเตอร์ กระแสสูงสุดที่เกินจากกระแสปกตินี้ไม่สามารถทราบได้ ด้วยเหตุที่มันขึ้นอยู่กับคุณลักษณะของมอเตอร์เอง แต่อย่างไรก็ตาม สามารถกำหนดค่ากระแสไม่ให้เกินได้ด้วยการเลือกใช้วิธีการจำกัดค่ากระแสขณะสตาร์ท
2) การจำกัดกระแส (Current Limitation)
เห็นว่ากระแสจะสูงขึ้นตามแรงดันที่เพิ่มขึ้น แต่ยังสามารถจำกัดค่ากระแสขณะสตาร์ทได้เช่นกัน
แรงบิด (Torque)
จากกราฟแสดงให้เห็นแรงบิดของการสตาร์ทแบบตรง การสตาร์ทแบบปรับแรงดันขึ้น และการสตาร์ทแบบจำกัดค่ากระแส
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น